การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา เปรียบเทียบ หาความสัมพันธ์ หาอำนาจพยากรณ์ และแนวทางพัฒนาปัจจัยการบริหารยุคดิสรัปชันที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารงานบุคคลของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสกลนคร กลุ่มตัวอย่างในการวิจัย จำนวน 335 คน จำแนกเป็นผู้อำนวยการสถานศึกษา จำนวน 45 คน รองผู้อำนวยการสถานศึกษา (ที่รับผิดชอบด้านการบริหาร งานบุคคล) จำนวน 245 คนและครูผู้สอน จำนวน 45 คน ในปีการศึกษา 2566 กำหนดกลุ่มตัวอย่างโดยใช้ตารางกำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างของ Krejcie & Morgan และใช้การสุ่มแบบแบ่งชั้นอย่างเป็นสัดส่วนตามขนาดโรงเรียน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถามและแบบสัมภาษณ์ โดยเป็นแบบสอบถามเกี่ยวกับปัจจัยการบริหารยุคดิสรัปชัน ค่าอำนาจจำแนกอยู่ระหว่าง 0.731 - 0.870 และค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.959 และประสิทธิผลการบริหารงานบุคคลของโรงเรียน ค่าอำนาจจำแนกอยู่ระหว่าง 0.692 - 0.903 และค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.939 สถิติที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์ค่าที (t – test ชนิด Independent Sample) การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว (One - Way ANOVA) กรณีพบความแตกต่างของค่าเฉลี่ยจะทำการทดสอบเป็นรายคู่ โดยใช้วิธีของเชฟเฟ่ (Scheffe’s Method) หรือ LSD. วิเคราะห์ความแตกต่างรายคู่ ตามความเหมาะสม การวิเคราะห์ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์อย่างง่ายของเพียร์สัน และวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณแต่ละขั้นตอน ผลการวิจัยพบว่า 1. ปัจจัยการบริหารยุคดิสรัปชันโดยรวมอยู่ในระดับมาก 2. ประสิทธิผลการบริหารงานบุคคลของโรงเรียน โดยรวมอยู่ในระดับ มากที่สุด 3. ปัจจัยการบริหารยุคดิสรัปชัน จำแนกตามสถานภาพการดำรงตำแหน่ง ขนาดโรงเรียน แตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ส่วนประสบการณ์ การปฏิบัติงานไม่แตกต่างกัน 4. ประสิทธิผลการบริหารงานบุคคลของโรงเรียน จำแนกตามสถานภาพ การดำรงตำแหน่ง ขนาดโรงเรียน แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 ส่วนประสบการณ์การปฏิบัติงานไม่แตกต่างกัน 5. ปัจจัยการบริหารยุคดิสรัปชัน กับ ประสิทธิผลการบริหารงานบุคคล ของโรงเรียนโดยรวม มีความสัมพันธ์กันทางบวก อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 โดยมีความสัมพันธ์กันในระดับปานกลาง (rXY = 0.640**) 6. ปัจจัยการบริหารยุคดิสรัปชัน จำนวน 3 ด้าน สามารถพยากรณ์ ประสิทธิผลการบริหารงานบุคคลของโรงเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 ได้แก่ ด้านการเป็นนักสื่อสารสร้างความสัมพันธ์ในองค์กรและเครือข่าย ด้านการเป็นผู้นำ ที่มีสมรรถนะด้านเทคโนโลยีดิจิทัลและด้านการสร้างแรงบันดาลใจและพัฒนาบุคลากรด้านเทคโนโลยีดิจิทัล โดยสามารถร่วมกันพยากรณ์ ได้ร้อยละ 43.20 และมีความคลาดเคลื่อนมาตรฐานของการพยากรณ์เท่ากับ ± 0.34913 7. แนวทางการพัฒนาปัจจัยการบริหารยุคดิสรัปชันที่ส่งผลต่อประสิทธิผล การบริหารงานบุคคลของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสกลนคร มีจำนวน 3 ด้าน คือ 1) ด้านการเป็นนักสื่อสารสร้างความสัมพันธ์ในองค์กรและเครือข่าย ผู้บริหารควรสื่อสารในเชิงบวก เปิดโอกาสและรับฟังความคิดเห็นของผู้ร่วมงาน 2) ด้านการเป็นผู้นำที่มีสมรรถนะด้านเทคโนโลยีดิจิทัล ผู้บริหารควรเป็นแบบอย่างที่ดี หมั่นพัฒนาตนเองให้มีสมรรถนะในการใช้เทคโนโลยีสารเทศอยู่เสมอ และ 3) ด้านการสร้างแรงบันดาลใจและพัฒนาบุคลากรด้านเทคโนโลยีดิจิทัล ควรส่งเสริมการพัฒนา ให้มีการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ เพื่อพัฒนางานที่หลากหลาย
This research aimed to examine, compare, and determine the relationship, identify the predictive power, and establish guidelines for developing administrative factors in the disruptive era that affected the effectiveness of personnel management in schools under the Secondary Educational Service Area Office Sakon Nakhon. The research sample consisted of 335 participants, including 45 school directors, 245 deputy school directors (responsible for personnel management), and 45 teachers in the 2023 academic year. The sample size was determined using the Krejcie and Morgan table and selected through stratified random sampling based on school sizes. The research instruments included a set of questionnaires and interview forms. The questionnaires assessing administrative factors in the disruption had discriminative power values ranging from 0.731 to 0.870, and the reliability of 0.959, and the effectiveness of personnel management in schools had discriminative power values ranging from 0.692 to 0.903, and the reliability of 0.939. The statistics were frequency, percentage, mean, standard deviation, t - test (Independent Samples), and One - Way ANOVA. For testing differences in means, pairwise comparisons were conducted using Scheffes Method or LSD. Pearsons product - moment correlation coefficient and Stepwise multiple regression analysis were also applied.
The findings were as follows: 1. The administrative factors in the disruption era were overall at a high level. 2. The effectiveness of personnel management in schools was overall at the highest level. 3. The administrative factors in the disruption era, classified by positions and school sizes, showed differences at a .05 level of significance, whereas no differences were observed in terms of work experience. 4. The effectiveness of personnel management in schools differed significantly by positions and school sizes at the .01 level, while no significant differences were observed in terms of work experience. 5. The administrative factors in the disruption era and the effectiveness of personnel administration in schools showed a positive relationship, statistically significant at a .01 level, with a moderate correlation (rXY = 0.640). 6. The administrative factors in the disruptive era could predict the effectiveness of personnel administration in schools at the .01 level of significance. These factors included communicators who foster relationships within organizations and networks, being leaders with digital technology competence, and Inspiration and personnel development in digital technology. These factors jointly predicted accounting for 43.20 percent, with a standard error of estimate of ± 0.34913. 7. The guidelines for developing the administrative factors affecting the effectiveness of personnel management in schools comprised three aspects: 1) Communicators who foster relationships within organizations and networks. Administrators should engage in positive communication, create opportunities for open dialogue, and listen to colleagues; 2) Being a leader with competence in digital technology. Administrators should serve as good role models, and regularly enhance their professional development to strengthen their competence in IT; and 3) Inspiration and personnel development in digital technology. Administrators should promote the integration of IT utilization to enhance various aspects of work performance.
