การวิจัยนี้มีความมุ่งหมายเพื่อศึกษา เปรียบเทียบ หาความสัมพันธ์ หาอำนาจพยากรณ์ และแนวทางพัฒนาสมรรถนะของผู้บริหารในยุคพลิกผันที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสกลนคร เขต 3 กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ ผู้บริหารโรงเรียน และครูผู้สอน จำนวน 324 คน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสกลนคร เขต 3 ปีการศึกษา 2567 จำแนกเป็นผู้บริหารสถานศึกษา จำนวน 74 คน และครูผู้สอน จำนวน 250 คน จาก 74 โรงเรียน กำหนดขนาดของกลุ่มตัวอย่างโดยใช้ตารางของเครจซี่ และมอร์แกน ใช้การสุ่มแบบหลายขั้นตอน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ ประกอบด้วย แบบสอบถามเกี่ยวกับสมรรถนะของผู้บริหารในยุคพลิกผัน มีค่าอำนาจจำแนกอยู่ระหว่าง 0.436 - 0.765 มีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.953 แบบสอบถามเกี่ยวกับประสิทธิผลการบริหารงานโรงเรียน มีค่าอำนาจจำแนกอยู่ระหว่าง 0.501 - 0.833 และค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.955 และแบบสัมภาษณ์แนวทางพัฒนาสมรรถนะของผู้บริหารในยุคพลิกผัน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติทดสอบค่าที การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์อย่างง่ายของเพียร์สัน และการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณทีละขั้นตอน ผลการวิจัยพบว่า 1. สมรรถนะของผู้บริหารในยุคพลิกผัน โดยรวมอยู่ในระดับมาก 2. ประสิทธิผลการบริหารโรงเรียน โดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด 3. สมรรถนะของผู้บริหารในยุคพลิกผัน จำแนกตามสถานภาพการดำรงตำแหน่ง โดยรวมแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 จำแนกตามขนาดของโรงเรียน โดยรวมไม่แตกต่างกัน และจำแนกตามประสบการณ์ในการปฏิบัติงาน โดยรวมแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 4. ประสิทธิผลการบริหารโรงเรียน จำแนกตามสถานภาพการดำรงตำแหน่ง ขนาดของโรงเรียน และประสบการณ์ในการปฏิบัติงาน โดยรวมไม่แตกต่างกัน 5. ความสัมพันธ์ระหว่างสมรรถนะของผู้บริหารในยุคพลิกผันกับประสิทธิผลการบริหารโรงเรียน โดยรวมมีความสัมพันธ์ทางบวกอยู่ในระดับปานกลาง (rxt = 0.688) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 6. สมรรถนะของผู้บริหารในยุคพลิกผัน จำนวน 2 ด้าน ที่สามารถพยากรณ์ประสิทธิผลการบริหารโรงเรียน ได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 ได้แก่ ด้านการสร้างศรัทธาและความเชื่อมั่นในการบริหารงานด้วยคุณธรรมจริยธรรม และด้านการใช้สื่อเทคโนโลยีสารสนเทศดิจิทัลในการบริหารสถานศึกษา โดยสามารถร่วมกันพยากรณ์ได้ร้อยละ 52.00 และมีความคลาดเคลื่อนมาตรฐานของการพยากรณ์เท่ากับ ±0.28823 7. แนวทางการพัฒนาสมรรถนะของผู้บริหารในยุคพลิกผันที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารโรงเรียน เสนอแนะไว้ 2 ด้าน คือ 1) ด้านการสร้างศรัทธาและความเชื่อมั่นในการบริหารงานด้วยคุณธรรมจริยธรรม ผู้บริหารโรงเรียนควรเป็นแบบอย่างที่ดีในการปฏิบัติตน พัฒนาตนเองอยู่ตลอดเวลา มีความยุติธรรม สร้างมนุษยสัมพันธ์ที่ดี และส่งเสริมสนับสนุนให้บุคลากรปฏิบัติงานได้อย่างเต็มที่ และ 2) ด้านการใช้สื่อเทคโนโลยีสารสนเทศดิจิทัลในการบริหารสถานศึกษา ผู้บริหารโรงเรียนควรส่งเสริมสนับสนุนด้านเทคโนโลยี โดยการจัดอบรม ติดตามประเมินผลการใช้เทคโนโลยี มีความรู้ด้านเทคโนโลยี สามารถนำความรู้มาพัฒนาบุคลากรในโรงเรียน ส่งเสริมการสร้างบรรยากาศการเรียนรู้ สนับสนุนให้บุคลากรสร้างและพัฒนานวัตกรรมทางเทคโนโลยีในการปฏิบัติงาน
The purposes of this research were to examine, compare, and determine the relationship, identify the predictive power, and establish guidelines for developing administrators' competencies in the disruptive era affecting the effectiveness of school administration under Sakon Nakhon Primary Educational Service Area Office 3. The research sample consisted of 324 participants, including 74 school administrators and 250 teachers from 74 schools in the 2024 academic year. The sample size determination was calculated using the Krejcie and Morgan table and selected through multi - stage sampling. The instruments for data collection included sets of 5 - rating scale questionnaires assessing administrators’ competencies in the disruptive era and the effectiveness of school administration, with discriminative power values from 0.436 to 0.765, and from 0.501 to 0.833, and the reliability of 0.953, 0.955, respectively. The interview form was also employed to establish guidelines for developing administrators’ competencies in the disruptive era. Statistics for data analysis included frequency, percentage, mean, standard deviation, t-test for Independent Samples, One-Way ANOVA, Paired Samples t-test by Scheffe's method, Pearson’s product - moment correlation coefficient, and Stepwise multiple regression analysis. The findings were as follows: 1. The administrators' competencies in the disruptive era were overall at a high level. 2. The effectiveness of administration in schools was overall at the highest level. 3. The overall administrators' competencies in the disruptive era, classified by positions, showed differences at the .01 level of significance. However, when classified by school sizes, no significant differences were observed. In terms of work experience, differences were observed at the .05 level of significance. 4. The overall effectiveness of school administration, classified by positions, school sizes, and work experience, showed no significant differences. 5. The administrators' competencies in the disruptive era affecting the effectiveness of school administration showed a positive relationship, with a moderate level (rxt = 0.688) at the .01 level of significance. 6. The administrators' competencies in the disruptive era comprised two aspects, namely establishing trust and confidence in administration with ethical and moral practices, as well as the use of digital information technology in school administration, could jointly predict the effectiveness of school administration at the .01 level of significance, accounting for 52.00 percent, and the standard error of estimate of ±0.28823. 7. The guidelines for developing school administrators’ competencies in the disruptive era affecting the effectiveness of school administration encompassed two aspects: 1) Establishing Trust and Confidence in Administration with Ethical and Moral Practices-serve as role models, engage in continuous self-improvement, uphold fairness, cultivate positive relationships, and support personnel in fulfilling their performance; 2) Integrating Digital Information Technology in School Administration-promote technology use through training, monitor and evaluate its implementation, demonstrate knowledge in technology, transfer knowledge for personnel development in schools, foster a positive learning atmosphere, and encourage personnel to create and develop technological innovations in task performance.
