การวิจัยครั้งนี้มีความมุ่งหมาย เพื่อศึกษา เปรียบเทียบ หาความสัมพันธ์ อำนาจพยากรณ์ และแนวทางพัฒนาทักษะการสื่อสารของผู้บริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการนิเทศภายในโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครพนม เขต 2 กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ผู้บริหารโรงเรียน ครูผู้รับผิดชอบงานวิชาการ และครูผู้สอนในโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครพนม เขต 2 ปีการศึกษา 2567 จำนวน 287 คน ประกอบด้วย ผู้บริหารโรงเรียน จำนวน 41 คน ครูผู้รับผิดชอบงานวิชาการ จำนวน 41 คน และครูผู้สอน จำนวน 205 คน กำหนดขนาดของกลุ่มตัวอย่างตามตารางของ Krejcie and Morganใช้การเลือกแบบหลายขั้นตอน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บข้อมูล ได้แก่ แบบสอบถาม และแบบสัมภาษณ์ แบบสอบถามเกี่ยวกับทักษะการสื่อสารของผู้บริหาร มีค่าอำนาจจำแนกอยู่ระหว่าง 0.495 - 0.942 และมีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.965 และแบบสอบถามเกี่ยวกับประสิทธิผลการนิเทศภายใน มีค่าอำนาจจำแนกอยู่ระหว่าง 0.502 - 0.916 และมีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.953 สถิตที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว การวิเคราะห์ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์อย่างง่ายของเพียร์สัน และการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณแต่ละขั้นตอน
ผลการวิจัยพบว่า
1. ทักษะการสื่อสารของผู้บริหาร โดยรวมอยู่ในระดับมาก
2. ประสิทธิผลการนิเทศภายใน โดยรวมอยู่ในระดับมาก
3. ทักษะการสื่อสารของผู้บริหาร พบว่า จำแนกตามประสบการณ์ในการปฏิบัติงานโดยรวมแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 จำแนกตามเขตที่ตั้งของโรงเรียน จำแนกตามสถานภาพ โดยรวมไม่แตกต่างกัน
4. ประสิทธิผลการนิเทศภายใน พบว่า จำแนกตามประสบการณ์ในการปฏิบัติงานโดยรวมแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 จำแนกตามสถานภาพและเขตที่ตั้งของโรงเรียน โดยรวมไม่แตกต่างกัน
5. ทักษะการสื่อสารของผู้บริหารกับประสิทธิผลการนิเทศภายในโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา พบว่า โดยรวมมีความสัมพันธ์กันทางบวก อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 โดยมีความสัมพันธ์อยู่ในระดับปานกลาง เท่ากับ 0.697
6. ทักษะการสื่อสารของผู้บริหาร พบว่า ทั้ง 6 ด้านสามารถพยากรณ์ประสิทธิผลการนิเทศภายในโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา โดยมีนัยสำคัญทางสถิติ
ที่ระดับ .01 จำนวน 4 ด้าน ได้แก่ 1) การสื่อสารโดยใช้เทคโนโลยี 2) ความเข้าใจในความสามารถผู้รับสาร 3) ความชัดเจนในการสื่อสาร และ 4) การสื่อสารด้วยอวัจนภาษา
และมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 มีจำนวน 2 ด้าน คือ 1) การรับฟังสาร และ 2) ความน่าเชื่อถือในการสื่อสาร โดยสามารถร่วมกันพยากรณ์ ได้ร้อยละ 47.80 และ
มีความคลาดเคลื่อนมาตรฐานของการพยากรณ์ เท่ากับ 0.25018
7. แนวทางพัฒนาทักษะการสื่อสารของผู้บริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการนิเทศภายในโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา คือ ผู้บริหารโรงเรียนควรเข้าอบรมการใช้เทคโนโลยีใหม่ๆ ใช้ภาษาที่เข้าใจง่ายรู้จักสังเกตภาษากายผู้รับสาร และคิดวิเคราะห์อย่างมีวิจารณญาณก่อนสื่อสาร เป็นผู้ฟังที่ดี ร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ และปรับเปลี่ยนรูปแบบการสื่อสารให้เหมาะสมต่อผู้รับ
This research aimed to examine, compare, and determine the relationship and the predictive power, and establish guidelines for developing administrators’ communicative skills affecting the effectiveness of internal supervision in Educational Opportunity Expansion Schools under Nakhon Phanom Primary Educational Service Area Office 2. The research sample consisted of 287 participants, including 41 school administrators, 41 teachers responsible for academic affairs administration, and 205 teachers from Educational Opportunity Expansion Schools under Nakhon Phanom Primary Educational Service Area Office 2, in the 2024 academic year. The sample size was determined using the Krejcie and Morgan table and selected through a multi-stage sampling. The data collection tools included sets of questionnaires and interview forms. The set of questionnaires assessed administrators' communication skills, with the discriminative power ranging from 0.495 to 0.942, and the reliability of 0.965. Another one measured the effectiveness of internal supervision, with the discriminative power ranging from 0.502 to 0.916, and the reliability of 0.953. The statistics for data analysis included frequency, percentage, mean, standard deviation, One-Way ANOVA, Pearson's product-moment correlation coefficient, and Stepwise multiple regression analysis. The findings were as follows.
1. The administrators' communication skills were overall at a high level.
2. The effectiveness of internal supervision was overall at a high level.
3. The administrators’ communication skills, classified by work experience, showed differences at the .01 level of significance overall. However, classified by status and school location, no differences were observed overall.
4. The effectiveness of internal supervision, classified by work experience, showed a difference at the .01 level of significance overall. However, when classified by status and school location, no differences were observed overall.
5. The administrators’ communicative skills and the effectiveness of internal supervision in Educational Opportunity Expansion Schools exhibited a positive relationship overall at the .01 level of significance, with a moderate correlation of 0.697.
6. The administrator’s communication skills, comprising six aspects, were able to predict the effectiveness of internal supervision in Educational Opportunity Expansion Schools. Four aspects, including 1) communication through technology, 2) understanding the recipient’s abilities, 3) clarity of communication, and 4) non-verbal communication, reached the .01 significance level. Two aspects, including 1) listening to the message and 2) communication credibility, reached the .05 level of significance. The said variables collectively accounted for 47.80 percent, with the standard error of estimate of 0.25018
7. The guidelines for developing administrators’ communication skills affecting the effectiveness of internal supervision in Educational Opportunity Expansion Schools, encompassed the following: School administrators should engage in training on the use of new technology, adopt clear and accessible language, observe the recipient's body language, and critically analyze information before communication, be good listeners, collectively participate in knowledge exchange, and adjust the communication format appropriately for the recipients.
