การวิจัยนี้ศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อความแม่นยำของการทดสอบน้ำหนักบรรทุกเสาเข็มแบบวิธีพลศาสตร์ จากโครงการก่อสร้างภายในมหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร 3 โครงการ กลุ่มตัวอย่างได้แก่เสาเข็มคอนกรีตอัดแรง ที่ควบคุมการตอกด้วยสูตรการตอกเสาเข็ม Hiley’s และทำการทดสอบเสาด้วยวิธีพลศาสตร์ โดยพิจารณาตัวแปรต่าง ๆ เช่น ขนาดหน้าตัด ความยาวของเสาเข็ม ผลข้อมูลการเจาะสำรวจชั้นดิน และตำแหน่งการตอกเสาเข็ม มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการสร้างแบบจำลองทางคณิตศาสตร์เสาเข็มเดี่ยวที่รับน้ำหนักบรรทุกบนหัวเสาเข็มโดยใช้โปรแกรม PLAXIS 2D เพื่อเปรียบเทียบกับผลการทดสอบเสาด้วยวิธีพลศาสตร์ และศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อความแม่นยำของการทดสอบการรับน้ำหนักแบบพลศาสตร์ของเสาเข็มตอก และเสนอแนะข้อมูลประกอบการตัดสินใจในการกำหนดขนาดและพารามิเตอร์ความปลอดภัยของโครงการก่อสร้าง ผลการวิจัยพบว่า ความแม่นยำของการทดสอบการรับน้ำหนักบรรทุกของเสาเข็มด้วยวิธีพลศาสตร์ขึ้นอยู่กับข้อมูลจากการเจาะสำรวจชั้นดิน ในขณะที่ขนาดหน้าตัด ความยาว และตำแหน่งการตอกเสาเข็มไม่มีผลกระทบต่อความแม่นยำอย่างมีนัยสำคัญ การเปรียบเทียบผลการจำลองการรับน้ำหนักบรรทุกด้วยโปรแกรม PLAXIS 2D มีค่าสูงกว่าการทดสอบด้วยวิธีพลศาสตร์อย่างมีนัยสำคัญ และสูตรการตอกของ Hiley’s เท่ากับ 3.00 มีความเหมาะสมสำหรับโครงการภายก่อสร้างในมหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร และพื้นที่อื่น ๆ ที่มีลักษณะดินใกล้เคียงกัน
